Είστε στην πλατεία ενός χωριού, την Άνω Τραχανοπλαγιά και κάθεστε για καφέ στην πλατεία κάτω από τα πλατάνια. Ξαφνικά ακούτε φωνές και τσακωμούς από την διπλανή παρέα. Πηγαίνετε από περιέργεια να δείτε τι γίνετε και μαθαίνετε ότι τσακώνονται δύο προπονητές ποδοσφαίρου, ο νυν με τον πρώην σχετικά με την πορεία τις ομάδας του χωριού που δεν τα πάει και τόσο καλά.
Ο ένας υποστηρίζει μετά λύσσας ότι πρέπει να παίξουν σαν την Μπαρτσελόνα ενώ ο άλλος σαν την Ρεάλ. Επιχειρηματολογούν με πάθος και ο κάθε ένας προσπαθεί να πείσει τον πρόεδρο που κάθετε στο ίδιο τραπέζι για το πιο σύστημα είναι καλύτερο. Χαμός, φωνές, οι μισοί χωρικοί να υποστηρίζουν τον "Μουρίνιο" και οι άλλοι μισοί τον "Γκουαρτνιόλα". Ακούτε και εσείς και όντως μιλάνε πολύ σωστά και οι δύο τους - ποιόν να πιστέψεις και ποιόν να προσλάβει ο πρόεδρος;
Κάνετε λοιπόν μια βόλτα στην πλατεία να ξεθολώσετε και βλέπετε το γήπεδο της ομάδας λίγο πιο κάτω στην πλαγιά - είναι σε άθλια κατάσταση. Τέρματα χωρίς δίχτυα, χορταριασμένο σε πολλά σημεία. γεμάτο χαλίκια και με κάτι παράγκες ετοιμόρροπες για αποδυτήρια.
Μάλλον εκεί θα τελείωνε η επίσκεψή σας σε αυτό το χωριό και θα φεύγατε κουνώντας το κεφάλι.
Κάπως έτσι γίνετε και στην πολιτική μας αρένα. Με την ευκαιρία του θανάτου της Θάτσερ έχουν αρχίσει ατελείωτοι καβγάδες για το αν ο Θατσεριμσός ήταν καλός, πόσες Θάτσερ χρειαζόμαστε και πόσες Θάτσερ δεν χρειαζόμαστε !! Το ίδιο κάνουμε και τα τελευταία 3 χρόνια - δραχμή η ευρώ, λιτότητα ή τύπωμα χρήματος, Γερμανία ή Αμερική (ή Ρωσία ή Κίνα), Ντράγκι ή Μπερνάκι, Μέρκελ ή Ομπάμα .....
Ατελείωτες συζητήσεις και δεδομένης της εξυπνάδας της φυλής μας τα επιχειρήματα είναι ισχυρά και από τις 2 πλευρές και εμείς που θέλουμε να ακούσουμε μια λύση πιστεύομε μία την μία και μία τον άλλη πλευρά.
Αυτό που πρέπει όμως να κάνουμε είναι να δούμε το 'γήπεδό' μας και να κατανοήσουμε ότι με αυτό το γήπεδο σε ότι σύστημα και να προπονηθούμε, μπάλα δεν θα μάθουμε. Όπως στην Άνω Τραχανοπλαγιά θα πρέπει πρώτα να φτιάξουν τις υποδομές και να αρχίσουν από τα αποδυτήρια, το γήπεδο, τις μπάλες, τα ρούχα και παπούτσια, το φαγητό και μετά να πάνε να φτιάξουν φυσική κατάσταση, να μάθουν τεχνική και στο τέλος να διαλέξουν αφού έχουν αξιολογήσει το έμψυχο δυναμικό της ομάδος αν θα παίξουν Μπάρτσα ή Ρεάλ ετσι και εμείς ΟΛΟΙ πρέπει να βρούμε ένα κοινό παρανομαστή στον οποίο συμφωνούμε και να φτιάξουμε υποδομές οι οποίες θα αρχίσουν να παράγουν πλούτο τον οποίο μετά μπορούμε να τσακωθούμε με την ησυχία μας για το πώς θα τον διανείμουμε.
Αριστεροί και δεξιοί, (νεο)φιλελεύθεροι και κρατιστές πρέπει και μπορούν να συμφωνήσουν για παράδειγμα ότι:
Ο ένας υποστηρίζει μετά λύσσας ότι πρέπει να παίξουν σαν την Μπαρτσελόνα ενώ ο άλλος σαν την Ρεάλ. Επιχειρηματολογούν με πάθος και ο κάθε ένας προσπαθεί να πείσει τον πρόεδρο που κάθετε στο ίδιο τραπέζι για το πιο σύστημα είναι καλύτερο. Χαμός, φωνές, οι μισοί χωρικοί να υποστηρίζουν τον "Μουρίνιο" και οι άλλοι μισοί τον "Γκουαρτνιόλα". Ακούτε και εσείς και όντως μιλάνε πολύ σωστά και οι δύο τους - ποιόν να πιστέψεις και ποιόν να προσλάβει ο πρόεδρος;
Κάνετε λοιπόν μια βόλτα στην πλατεία να ξεθολώσετε και βλέπετε το γήπεδο της ομάδας λίγο πιο κάτω στην πλαγιά - είναι σε άθλια κατάσταση. Τέρματα χωρίς δίχτυα, χορταριασμένο σε πολλά σημεία. γεμάτο χαλίκια και με κάτι παράγκες ετοιμόρροπες για αποδυτήρια.
Μάλλον εκεί θα τελείωνε η επίσκεψή σας σε αυτό το χωριό και θα φεύγατε κουνώντας το κεφάλι.
Κάπως έτσι γίνετε και στην πολιτική μας αρένα. Με την ευκαιρία του θανάτου της Θάτσερ έχουν αρχίσει ατελείωτοι καβγάδες για το αν ο Θατσεριμσός ήταν καλός, πόσες Θάτσερ χρειαζόμαστε και πόσες Θάτσερ δεν χρειαζόμαστε !! Το ίδιο κάνουμε και τα τελευταία 3 χρόνια - δραχμή η ευρώ, λιτότητα ή τύπωμα χρήματος, Γερμανία ή Αμερική (ή Ρωσία ή Κίνα), Ντράγκι ή Μπερνάκι, Μέρκελ ή Ομπάμα .....
Ατελείωτες συζητήσεις και δεδομένης της εξυπνάδας της φυλής μας τα επιχειρήματα είναι ισχυρά και από τις 2 πλευρές και εμείς που θέλουμε να ακούσουμε μια λύση πιστεύομε μία την μία και μία τον άλλη πλευρά.
Αυτό που πρέπει όμως να κάνουμε είναι να δούμε το 'γήπεδό' μας και να κατανοήσουμε ότι με αυτό το γήπεδο σε ότι σύστημα και να προπονηθούμε, μπάλα δεν θα μάθουμε. Όπως στην Άνω Τραχανοπλαγιά θα πρέπει πρώτα να φτιάξουν τις υποδομές και να αρχίσουν από τα αποδυτήρια, το γήπεδο, τις μπάλες, τα ρούχα και παπούτσια, το φαγητό και μετά να πάνε να φτιάξουν φυσική κατάσταση, να μάθουν τεχνική και στο τέλος να διαλέξουν αφού έχουν αξιολογήσει το έμψυχο δυναμικό της ομάδος αν θα παίξουν Μπάρτσα ή Ρεάλ ετσι και εμείς ΟΛΟΙ πρέπει να βρούμε ένα κοινό παρανομαστή στον οποίο συμφωνούμε και να φτιάξουμε υποδομές οι οποίες θα αρχίσουν να παράγουν πλούτο τον οποίο μετά μπορούμε να τσακωθούμε με την ησυχία μας για το πώς θα τον διανείμουμε.
Αριστεροί και δεξιοί, (νεο)φιλελεύθεροι και κρατιστές πρέπει και μπορούν να συμφωνήσουν για παράδειγμα ότι:
- Δεν θα δίδονται μαϊμού συντάξεις που κοστίζουν στην Ελληνική κοινωνία πάνω από μισό δις τον χρόνο. Ας συμφωνήσουμε σε αυτό και μετά να τσακωθούμε αν το μισό δίς που γλυτώσαμε θα χρησημοποιηθεί για να μειωθούν οι εισφορές ή να αυξηθούν οι παροχές στους πραγματικούς δικαιούχους.
- Δεν θα υπάρχουν αργόμισθοι στο δημόσιο οι οποίοι θα πληρώνονται χωρίς να παράγουν. Με αυτά τα χρήματα θα αποφασίσουμε αν θα προσλάβουμε άλλους που να δουλέυουν ή θα μειώσουμε την φορολογία ή θα αυξήσουμε τις παροχές.
- Δεν χρειαζόμαστε τον Οργανισμό Αποξήρανσης Κωπαίδας και άλλους παρόμοιους ανενεργούς οργανισμούς. Με τα χρήματα που θα εξοικονομίσουμε θα δούμε αν θα ανοίξουμε άλλους οργανισμούς που θα έχουν αντικείμενο ή θα μειώσουμε την φορολογία.
- Δεν χρειαζόμαστε ένα πολύπλοκο και ρευστό φορολογικό πλαίσιο νόμων. Αν ο φόρος είναι 10% ή 50% είναι άλλη κουβέντα αλλά ότι και να είναι πρέπει να είναι δίκαιο και να εφαρμόζετε από όλους.
- Θα κυριαρχήσει η αξιοκρατία και όχι η ευνοιοκρατία.
- Θα εφαρμόζεται ο νόμος από όλους - αν δεν μας αρέσει τον αλλάζουμε δημοκρατικά αλλά τον τηρούμε όπως μας έμαθε ο σοφός πρόγονός μας ο Σωκράτης.
Θεωρώ ότι αυτή την στιγμή της κρίσης ότι όποιος εμμένει σε "-ισμούς", όσο και να είναι σωστά τα επιχειρήματά του είναι το ίδιο γραφικός με τον προπονητή της Άνω Τραχανοπλαγιάς, κάνει κακό στον τόπο και προσφέρει τζάμπα υπηρεσίες σε όσους μας θέλουν διχασμένους και φοβισμένους προς ίδιο όφελος.
Οφείλουμε να κατεβάσουμε τα μαχαίρια να συμφωνήσουμε ότι διαφωνούμε σε πολλά σημεία και να τα αφήσουμε στην άκρη ώστε να δουλέψουμε με πάθος και να καταφέρουμε τα αρκετά και σημαντικά στα οποία συμφωνούμε.
Μόνο έτσι, κατά την άποψή μου, θα πάμε μπροστά.
Πολύ καλά αυτά που λες. Το σύστημα, οριζόντια και κάθετα, χρειάζεται εξυγίανση. Και για να γίνει χρειάζεται μαχαίρι στο κόκκαλο.
ReplyDeleteΔιαφάνεια, ανάπτυξη καινοτομίας, ανάπτυξη εκπαιδευτικού συστήματος. Αυτό θα βάλει τις βάσεις για την επόμενη γενιά.
Από την άλλη πρέπει λίγο να δώσουμε σε βάση, στο ποιά είναι η Ελλάδα που θέλουμε. Εμένα με μπερδεύει ο κόσμος. Έχω την αίσθηση ότι θέλουν μια Ελλάδα όπως παλιά. Να βγαίνει εύκολα χρήμα, η κατανάλωση να είναι στο ζενίθ αλλά με ελάχιστη παραγωγικότητα, ρέκλα, λαμογιά. Με κλανιές αυγά δε βάφονται.
Ή αφήνουμε τα παράλογα (ναι, για μένα παράλογο είναι το να αντιδράς ας πούμε για το καμποτάζ, το να κάνεις καθημερινές ανούσιες τελικά πορείες)και χαράζουμε δρόμο που κάποια στιγμή θα μας φέρει στην ανάπτυξη, στη μείωση της ανεργίας και κατά συνέπεια στην αύξηση του διαθέσιμου εισοδήματος, ή ας το κλείσουμε το μαγαζί και ας σηκωθούμε να φύγουμε.
Βαρέθηκα νομίζω τόσα χρόνια να λέω τα αυτονόητα.